page-header

Zespół LEW Z POKOLENIA JUDY

background

Aby zrozumieć nazwę zespołu “Lew z pokolenia Judy”,  należy przywołać Słowo z Księgi Rodzaju opisujące moment, w którym patriarcha Jakub gromadzi swoich synów, by przekazać im swoje pouczenia i wypowiedzieć proroctwo o ich przyszłości:

Judo, młody lwie, na zdobyczy róść będziesz, mój synu:
jak lew czai się, gotuje do skoku,
do lwicy podobny – któż się ośmieli go drażnić?
Nie zostanie odjęte berło od Judy
ani laska pasterska spośród kolan jego,
aż przyjdzie ten, do którego ono należy,
i zdobędzie posłuch u narodów!

Rdz 49,9-10

Słowo to jest przepowiednią w kilku odniesieniach: jako proroctwo wywyższenia Judy i jego panowania nad nieprzyjaciółmi, po wtóre stanowi Ono zapowiedź królowania Dawida i jego zwycięskich wojen, ostatecznie zaś, i przede wszystkim, Słowo to odnosi się do objawienia Jezusa Chrystusa.

Jezus jest Lwem, którego majestat i potęga onieśmielają i nie pozwalają innym podejść bliżej. Jego władza, panowanie i królestwo zostały utwierdzone na wieki. Jest Pasterzem, który gromadzi swoje owce i prowadzi je w Swoim Kościele. Jest potomkiem Dawida, na którym spoczął Ducha Pana, obiecanym Mesjaszem, który jest Obrońcą uciśnionych, Bogiem sprawiedliwym przynoszącym pokój, błogosławieństwo i obfitość: (Iz 11, 1-10)

I wyrośnie różdżka z pnia Jessego,
wypuści się odrośl z jego korzeni.
I spocznie na niej Duch Pański,
duch mądrości i rozumu,
duch rady i męstwa,
duch wiedzy i bojaźni Pańskiej.

  • zwiń tekst

    Upodoba sobie w bojaźni Pańskiej.
    Nie będzie sądził z pozorów
    ni wyrokował według pogłosek;
    raczej rozsądzi biednych sprawiedliwie
    i pokornym w kraju wyda słuszny wyrok.
    Rózgą swoich ust uderzy gwałtownika,
    tchnieniem swoich warg uśmierci bezbożnego.
    Sprawiedliwość będzie mu pasem na biodrach,
    a wierność przepasaniem lędźwi.
    Wtedy wilk zamieszka wraz z barankiem,
    pantera z koźlęciem razem leżeć będą,
    cielę i lew paść się będą społem
    i mały chłopiec będzie je poganiał.
    Krowa i niedźwiedzica przestawać będą przyjaźnie,
    młode ich razem będą legały.
    Lew też jak wół będzie jadał słomę.
    Niemowlę igrać będzie na norze kobry,
    dziecko włoży swą rękę do kryjówki żmii.
    Zła czynić nie będą ani zgubnie działać
    po całej świętej mej górze,
    bo kraj się napełni znajomością Pana,
    na kształt wód, które przepełniają morze.
    Owego dnia to się stanie:
    Korzeń Jessego stać będzie
    na znak dla narodów.
    Do niego ludy przyjdą po radę,
    i sławne będzie miejsce jego spoczynku.

Dzięki Jezusowi możemy poznawać Boga, to On jest naszą drogą do Ojca, Prawdą, Życiem (J 14, 6-14), obrazem Boga niewidzalnego (Kol 1, 15).

Lew z pokolenia Judy” bierze swoją nazwę z 5 rozdziału Apokalipsy:

I mówi do mnie jeden ze Starców:
«Przestań płakać:
Oto zwyciężył Lew z pokolenia Judy,
Odrośl Dawida,
tak że otworzy księgę i siedem jej pieczęci».

A kiedy wziął księgę,
czworo Zwierząt i dwudziestu czterech Starców upadło przed Barankiem,
każdy mając harfę i złote czasze pełne kadzideł,
którymi są modlitwy świętych.
I taką nową pieśń śpiewają:
«Godzien jesteś wziąć księgę i jej pieczęcie otworzyć,
bo zostałeś zabity
i nabyłeś Bogu krwią twoją [ludzi] z każdego pokolenia, języka, ludu i narodu,
i uczyniłeś ich Bogu naszemu królestwem i kapłanami,
a będą królować na ziemi».

  • zwiń tekst

    „I ujrzałem na prawej ręce Zasiadającego na tronie
    księgę zapisaną wewnątrz i na odwrocie
    zapieczętowaną na siedem pieczęci
    I ujrzałem potężnego anioła, obwieszczającego głosem donośnym:
    «Kto godzien jest otworzyć księgę i złamać jej pieczęcie?»
    A nie mógł nikt –
    na niebie ani na ziemi, ani pod ziemią –
    otworzyć księgi ani na nią patrzeć.
    A ja bardzo płakałem,
    że nikt nie znalazł się godzien, by księgę otworzyć ani na nią patrzeć.
    I mówi do mnie jeden ze Starców:
    «Przestań płakać:
    Oto zwyciężył Lew z pokolenia Judy,
    Odrośl Dawida,
    tak że otworzy księgę i siedem jej pieczęci».
    I ujrzałem między tronem z czworgiem Zwierząt
    a kręgiem Starców
    stojącego Baranka jakby zabitego,
    a miał siedem rogów i siedmioro oczu,
    którymi jest siedem Duchów Boga wysłanych na całą ziemię
    On poszedł,
    i z prawicy Zasiadającego na tronie wziął księgę.
    A kiedy wziął księgę,
    czworo Zwierząt i dwudziestu czterech Starców upadło przed Barankiem,
    każdy mając harfę i złote czasze pełne kadzideł,
    którymi są modlitwy świętych.
    I taką nową pieśń śpiewają:
    «Godzien jesteś wziąć księgę i jej pieczęcie otworzyć,
    bo zostałeś zabity
    i nabyłeś Bogu krwią twoją [ludzi] z każdego pokolenia, języka, ludu i narodu,
    i uczyniłeś ich Bogu naszemu królestwem i kapłanami,
    a będą królować na ziemi».
    I ujrzałem,
    i usłyszałem głos wielu aniołów
    dokoła tronu i Zwierząt, i Starców,
    a liczba ich była miriady miriad i tysiące tysięcy,
    mówiących głosem donośnym:
    «Baranek zabity jest godzien
    wziąć potęgę i bogactwo, i mądrość, i moc, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo».
    A wszelkie stworzenie, które jest w niebie
    i na ziemi, i pod ziemią, i na morzu,
    i wszystko, co w nich przebywa,
    usłyszałem, jak mówiło:
    «Zasiadającemu na tronie
    i Barankowi
    błogosławieństwo i cześć, i chwała, i moc, na wieki wieków!»
    A czworo Zwierząt mówiło: «Amen».
    Starcy zaś upadli i oddali pokłon.”

Z powyższego fragmentu Słowa wyłania się tożsamość zespołu: królowanie (służba) i kapłaństwo (składanie Bogu modlitw, wstawianie się za ludźmi). Jako lud chwały śpiewamy Barankowi nową pieśń wysławiając Jego ofiarę odkupienia narodów tej ziemii – całej ludzkości, jaką znamy .

Tylko Jezus może otworzyć pieczęcie, ponieważ jako prawowity właściciel domu Bożego, którym jest cały świat i jego mieszkańcy od początku istnienia  ma klucz Dawida, Ten, co otwiera, a nikt nie zamknie i Ten, co zamyka, a nikt nie otwiera. (Ap 3,7) .
Zmartwychwstały Chrystus ma klucze śmierci i Otchłani, bo jako jedyny przeszedł przez jej bramę i ma moc uwalniać nas z wszelkiej ciemności (Łk 1, 79).

Wraz z aniołami i świętymi przebywającymi w niebie łączymy się z liturgią pochwalną uznając, że tylko Bóg jest źródłem bogactwa, mądrości, błogosławieństwa, mocy i potęgi, z którą nic i nikt nie może się równać. Całe stworzenie – zwierzęta, rośliny, gwiazdy, morza, rzeki, góry przez swoje istnienie oddają cześć Bogu, i z Jego woli zostały powołane do życia. Centrum wszelkiego stworzenia, a zarazem jego celem i istotą jestestwa jest chwała Jezusa – dla Niego i przez Niego zostało wszystko stworzone (Kol 1, 16).
Tylko Jezus zna sens całej rzeczywistości i przez Niego możemy poznawać odpowiedzi na najtrudniejsze pytania.
Wszystko, co żyje, niech chwali Pana (Ps 150,1)

Jako słudzy Baranka Paschalnego, który pokonał grzech, śmierć i zło pragniemy ogłaszać Jego zwycięstwo i nadejście Jego Królestwa, które mocą Ducha Świętego staje się naszym udziałem już teraz, tu na ziemi. To Duch Święty, posłany nam z Bożego tronu, jest naszym uzdrowieniem, pokojem, mądrością, mocą i błogosławieństwem.
Uwielbiając Pana, stajemy się królestwem i kapłanami Pana, zdobywającymi ziemię dla Serca Jezusa, którzy w postawie uniżenia –
oddając Mu nieustannie pokłon, wypraszają dary Ducha Świętego i uwalniają skarby wysłużone dla nas na Krzyżu.

Lubimy śpiewać
Mała GALERIA zespołowa
Skontaktuj się z nami poprzez formularz kontaktowy lub e-mail.
Masz do nas pytania?